Cadı / Saima Harmaja
Cadıyım ben.
Titreyin karşımda, ey insanlar.
Büyülü asamı kaldırdığımda.
Dünyadaki her şey bana itaat eder.
Bakın!
Evvel taş duvarlarınızın yükseldiği yerlerde
şimdi dalgalar köpürüyor
mercan kayalıkları parçalayarak.
Ve solgun pencerelerin ardında
arzulu palmiyeler sallanıyor,
ve karanlıkta panterler yumuşak pençeleriyle sürünüyor.
Cadıyım ben.
Duyuyor musun, bedenim, sen bir cadının bedenisin,
ve bir cadı acı çekemez.
Gergin, kırılgan bedenim,
büyülü asam seni tutuşturmalı.
Çünkü bir cadı hastalanamaz.
Yapacağı şey asasını kaldırmak
ya da ölmek.
Türkçesi: Ercan y Yılmaz
Cadı / Saima Harmaja
Minä olen noita.
Vaviskaa minun edessäni, oi ihmiset.
Kun minä nostan lumotun sauvani,
tottelee minua kaikki maailmassa.
Katsokaa!
Siellä, missä äsken kohosivat kiviset muurinne,
pauhaavat nyt valtameren mainingit
pirstoutuen koralliriuttaan.
Ja kalpean ikkunan takana
huojuvat intohimoiset palmut,
ja pimeydessä hiipivät pantterit pehmein tassuin.
Minä olen noita.
Kuuletko, ruumiini, olet noidan ruumis,
eikä noita voi kärsiä.
Jännity, murtuva ruumiini,
taikasauva on sytyttävä sinut ilmiliekkiin.
Sillä noita ei voi sairastaa.
Hän voi vain kohottaa lumotun sauvansa
tai kuolla.
